مجموعه میراث جهانی پاسارگاد
به گزارش گالری ابزار زیبا، مجموعه میراث جهانی پاسارگاد مجموعه ای از آثار باستانی برجای مانده از دوران هخامنشی است که در شهرستان پاسارگاد در استان فارس واقع شده است. این مجموعه دربرگیرنده ابنیه ای چون کاخ دروازه، پل، کاخ بار عام، کاخ اختصاصی، دو کوشک، آب نماهای باغ شاهی، آرامگاه کمبوجیه، استحکامات دفاعی تل تخت، کاروانسرای مظفری، آرامگاه کوروش بزرگ، محوطه مقدس و تنگه بلاغی است. این مجموعه، پنجمین مجموعه ثبت شده در فهرست آثار میراث جهانی در ایران است که طی جلسه یونسکو که در تیرماه سال 1383 در چین برگزار گشت به علت دارا بودن شاخص های فراوان با صد در صد آرا در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.

عکسها از : خانم آیداعباس نژاد
پاسارگاد
پاسارگاد در دشتی مرتفع به ارتفاع 1900 متر از سطح دریا، در حصار کوهستان واقع شده است. در سده هفتم قمری اتابکی از سلغریان فارس درنزدیک آرامگاه کورش مسجدی ساخت که در آن از سنگ کاخ ها استفاده شده بود. به مناسبت جشن های 2500 ساله شاهنشاهی ایران در سال 1971 این سنگ ها دوباره به جاهای اصلی خود بازگردانده شدند. کاخ محل سکونت بی تردید نشان از تاثیر و نقش معماری یونانی دارد. ظاهراً هنگامی که کورش در سال 545 پیش از میلاد سارد (پایتخت لیدی، شهری در غرب ترکیه امروزی) را به تصرف درآورد به شدت تحت تاثیر بناهای مرمرین شاهان لیدی قرار گرفته است. چه بسا او همان زمان شماری از اساتید اهل لیدی را در پاسارگاد به کار گماشته است. در کاخ تناسب جذاب سنگ های مرمر تیره و روشن، مخصوصاً در پایه ها، جلب نظر می کند. این سنگ ها از پیرامون سیوند آورده شده است.
سازندگان پاسارگاد
از گواهی هایی که مورخان یونانی و رومی بر جای گذارده اند, معین است که پاسارگاد را بیشتر ساخته و پرداخته کورش بزرگ می دانسته اند. این نظریه به چند دلیل دیگر استوارتر می شود. اول؛ آرامگاه کورش بزرگ که ساخته خود او بود, چنان ارتباطی از نظر طراحی نقشه و کاربرد نماپردازی در میان باغ بزرگ پاسارگاد با کاخ های دروازه, اختصاصی و بار نشان می دهد که معین می شود طراح همه یکی بوده و آن کاخ ها هم نتیجه سلیقه کورش بزرگ بوده اند. دوم کتیبه سه زبانه عیلامی, پارسی باستان و اکدی بر روی جرز ها و درگاه های آن سه کاخ بیانگر آن است که آن ها با کورش ارتباط داشته اند. سوم, نوع معماری و به خصوص شیوه سنگ تراشی و بست های پاسارگاد قدمتی هر چند کوتاه بر معماری تخت جمشیدی را که از شروع دوره داریوش بزرگ شروع شد نشان می دهد و مخصوصاً در نقوش که از سنت های ملل مختلف گرفته شده اند ولی هنوز به طور ثابت ریخت ایرانی نگرفته اند (آن چنان که در تخت جمشید می یابیم) حالتی آزمایشی و اولیه به خوبی نمایان است و آثار سنگ تراشان لودیه ای و ایونیه ای به ویژه در نوع تراش سنگ ها و ابزار و آلات سنگ تراشی و نشانه های سنگ تراشان پیداست. بنابر این شکی نمی توان کرد که بناهای پاسارگاد با کورش بزرگ شروع شده اند و ارتباطی با کورش جوان ندارند.
منبع
منبع: لست سکند