وعده های غذایی در تهران قدیم ، ناهار قلیان از ناهار جدا بود - گالری ابزار زیبا

به گزارش گالری ابزار زیبا، در میان وعده های غذایی تهرانی ها، صبحانه یک وعده مهم به شمار می آمد. هر طبقه اجتماعی بر اساس وسع مالی شان غذایی را برای صبحانه آماده می کردند.

گالری ابزار زیبا - بهاره خسروی : صبحانه یا به قول طهرانی های قدیم نیم چاشت از آن دست وعده های غذایی است که هواداران آن حد وسط ندارند یا علاقه مند خوردن صبحانه با همه تشکیلات عریض وطویلش هستند یا وعده صبحانه را لازم نمی دانند و توجهی به آن ندارند. در تهران قدیم کسانی که دست شان به دهانشان می رسید اغلب برای وعده صبحانه، نان و پنیر یکی دو استکان چای دیشلمه می خوردند و پشت بند آن یکی دو پک قلیان می کشیدند و در سرانجام با یک استکان چای دیشلمه مراسم صبحانه خوری به سرانجام می رسید. اما مردم کم بضاعت و فقیر صبحانه به نان خالی بدون چای یا چند استکان چای با آب نبات و کشمش اکتفا می کردند.

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

غذای صبح را خودت بخور!

البته این عشق به صبحانه فقط به چند روایت شفاهی محدود نمی گردد و در خصوص اهمیت آن در میان اهالی مرکز نشین، روایت های تاریخی زیادی نقل شده است. قهرمان میرزا عین السلطنه در روزنامه خاطرات عین السلطنه از وعده صبحانه با عنوان ناهار قلیان یاد می نماید. علتش هم کوتاهی حد فاصل صبحانه تا ناهار بود. چون عده ای وعده صبحانه را به خوردن یک یا دو استکان چای و چند لقمه نان و پنیر و قلیان یا چپق کشیدن محدود می کردند و در عوض وعده ناهار را مفصل تر از صبحانه می خوردند.

اما سفره صبحانه اغنیا و اعیان طهرانی حسابی خوش رنگ و لعاب و پر از خوشمزه های دوست داشتنی بود. نان و پنیر، کره، مربا، پنیر، شیر و تخم مرغ از خوراکی های جدا نشدنی نیم چاشت های اعیان بود. البته بسته به ذائقه اهل خانه یا در شرایط پذیرایی از میهمان، کباب، کله پاچه، آش شله قلمکار و حلیم هم به سفره صبحانه اضافه می شد.

در واقع صبحانه از آن دست وعده های غذایی جدا نشدنی و مهم از سبک زندگی مردم طهران قدیم محسوب می شد. ضرب المثل مهمی میان بیشتر طهرانی رایج است که : صبحانه را خودت بخور، ناهار را با دوستت بخور، شام را برای دشمنت بگذار!

• پژوهشگر غذاهای تهران: خوراک ها عامل کاریابی و ارتباط مردم بود | طهرونی ها چه می خوردند؟ | غذاهای اصیل مرکز را بشناسید

• گفت وگو با کارشناس غذا و داور مسابقه های آشپزی: چطور یک خوراکی در پی تصاحب جایگاه اشکنه و آش تهرانی هابود؟ | وقتی آشپزی های کوچه بازاری رونق گرفت

• آداب مهربانی ساکنان تهران قدیم | از دهان چشان تا تکه همسایگی و لقمه مفتکی | هوس غذا به دل هیچ کس نماند

• ماجرای خواندنی دو آشی که قدیمی های تهران می پختند | روایت یک تاریخ پژوه و تهران شناس را دراین باره بخوانید

• مربی و کارشناس آشپزی ایرانی: فینگرفود و پیتزای ایرانی هم داریم| تهران مهد غذاهای فراموش شده است

• روایت یکی از نوادگان مظفرالدین شاه درباره غذای تهرانی های قدیم و آداب مهمان داری؛ از دلمه لذیذ تا غذاهای فصلی فراموش شده

• اینفوگرافیک | 10 خوراکی ثبت ملی شده مرکز را بشناسیم | 800 سال قبل نان لواش در تهران چگونه پخته می شد؟