یافته بحث برانگیز: سوراخ لایه ازون درحال ترمیم نیست - گالری ابزار زیبا

به گزارش گالری ابزار زیبا، زومیت نوشت: مطالعه جدیدی ادعا می نماید که سوراخ ازون بالای جنوبگان عمیق تر خواهد شد و درحال ترمیم نیست. اما سایر محققان این نتایج را نادرست می دانند.

مطالعه بحث برانگیزی نو درباره روند بهبود سوراخ لایه ازون برفراز جنوبگان، نگرانی ها را برانگیخته است. یافته های این تحقیق می گوید سوراخ ازون بالای جنوبگان با سرعتی که انتظار می رفت بهبود نمی یابد و حتی ممکن است بزرگ تر از قبل گردد. بااین حال، بسیاری از دانشمندان علوم جوی این ادعا را رد نموده و کیفیت مطالعه و صحت داده هایش را زیر سؤال برده اند.

لایه ازون نواری از جو زمین است که در ارتفاع بین 15 تا 30 کیلومتری از سطح سیاره واقع شده است. در این محدوده، غلظت بالایی از ازون یا شکلی متفاوت از مولکول اکسیژن وجود دارد که به جای دو اتم، دارای سه اتم است. لایه ازون سطوح مضر پرتو فرابنفش (UV) خورشید را که تهدیدی برای بقای اشکال مختلف حیات از جمله زندگی انسان است، مسدود می نماید.

در اواسط دهه 1980، دانشمندان متوجه شدند که درنتیجه به کارگیریگسترده کلروفلوئوروکربن ها، سوراخ های بزرگی در لایه ازون بالای قطب شمال و قطب جنوب ظاهر شده است. کلروفلوئوروکربن ها در جو تجزیه می شوند و با اوزن واکنش می دهند؛ درنتیجه مولکول ها را می شکافند و سطح اوزن را کاهش می دهند. در سال 1987، دولت های جهانی برای امضای پیمان مونترال متحد شدند و در نتیجه، استفاده از کلروفلوئوروکربن ها در جوامع بین المللی ممنوع شد.

مطالعه نو بدون درنظرگرفتن رویدادهای نادر اخیر، ادعا می نماید که غلظت ازون درحال کاهش است

سوراخ های ازون، به ویژه بالای جنوبگان، به علت ماندگاری طولانی مدت سطوح کلروفلوئوروکربن و شرایط اقلیمی نامنظم تر، بر سر جای خود به جای مانده اند. بااین حال، اکنون مقدار این سوراخ ها کوچک تر از گذشته است و دانشمندان برای مدت ها انتظار داشتند که این سوراخ ها در نهایت به طور کامل ترمیم شوند. در ماه ژانویه، گزارش سازمان ملل در خصوص تخریب لایه ازون نشان داد که سطح ازون در مسیر بازگشت به حالت پیش از سال 1980 قرار گرفته است؛ لایه ازون تا سال 2045 در شمالگان و تا سال 2066 در جنوبگان کاملاً بازیابی می گردد.

بااین حال، مطالعه موردبحث که 21 نوامبر 2023 در نشریه نیچر منتشر شد، ادعا می نماید که غلظت ازون در سوراخ ازون بالای جنوبگان همچنان در حال کاهش است. این مقاله نو باعث برانگیختن موجی از مقالات بحث برانگیز در رسانه های خبری بزرگ شد که ادعا می کردند سوراخ ازون ممکن است هرگز بهبود نیابد و حتی ممکن است در حال رشد روزافزون باشد. اگرچه، بسیاری از متخصصان استدلال نموده اند که یافته های مطالعه مشکوک و پوشش نتایج حاصل از آن گمراه نماینده است.

اگر استفاده از کلروفلوئوروکربن ها در جوامع بین المللی ممنوع نمی شد، ازون تا سال 2050 تقریباً ناپدید می شد.

مطالعه منتشرشده غلظت ازون در مرکز سوراخ ازون بالای جنوبگان را در مدت زمان بین سال های 2001 تا 2022 مورد تجزیه وتحلیل قرار داده و مدعی شده است که در این مدت، غلظت ازون در قلب سوراخ ازون جنوبگان به طور میانگین 26 درصد کاهش یافته است. بااین حال، نتایج مطالعه و روش های استفاده شده در تجزیه وتحلیل، به نتوانسته سایر متخصصان ازون را قانع کند.

سوزان سولومون، دانشمند علوم جوی و عضو گروهی که در سال 1986 برای اولین بار ارتباط سوراخ های ازون با کلروفلوئوروکربن ها را کشف کرد، به لایوساینس گفت که بخش هایی از این مقاله بسیار نامفهوم و به شدت براساس حدس وگمان است و علی رغم ادعای محققان، هیچ نکته تازه ای برای ارائه ندارد. سولومون اضافه نمود بزرگ ترین مشکل مقاله نو این است که دلایل کاهش غلظت ازون در سال های اخیر را به درستی شرح نمی دهد.

از سال 2020، مقدار سوراخ ازون سال به سال افزایش یافته و بیشترین شکاف در این سال ها اتفاق افتاده است. حفره های بزرگ غیرمعمول نتیجه مجموعه ای از عوامل شناخته شده است، ازجمله رویداد لانینا در سه سال پیاپی از 2020 تا 2022، که باعث ایجاد هوای سردتر در جنوبگان شد و تشکیل مجدد لایه ازون را سخت تر کرد. در سال 2020 نیز آتش سوزی های فجیع در استرالیا ذرات ازون را تخریب کرد. سوراخ بسیار بزرگ سال جاری نیز به تزریق بخار آب ناشی از فوران آتشفشان زیرآبی تونگا در ژانویه 2022 به جو فوقانی نسبت داده شده است.

به گفته متخصصان مربوط، سوراخ ازون سال جاری به طور غیرعادی بزرگ است اما بدین معنا نیست که بازیابی لایه ازون متوقف شده باشد.

سولومون می گوید نویسندگان مقاله شرح نمی دهند که چرا وقایع چند سال گذشته کاملاً غیرمعمول بوده است و اینگونه به نظر می رسد که یک عامل ناشناخته بازیابی ازون را محدود می نماید، درحالی که واقعا این طور نیست.

محققان مطالعه نو داده های مربوط به سال های 2002 و 2019، سال های اوج سطح ازون را حذف نموده اند

بعلاوه، محققان مطالعه نو داده های مربوط به سال 2002، زمانی که سطح ازون به طور غیرعادی بالا بود و سال 2019 که یکی از کوچک ترین سوراخ های ازون ثبت شده را داشت، حذف کردند. محققان استدلال می نمایند که این ناهنجاری ها به طور غیرمنصفانه ای نتایج مطالعه را تحریف می نماید.

مارتین جاکر، دانشمند علوم جوی در دانشگاه نیوساوث ولز در استرالیا می گوید: جای سؤال است که چگونه نویسندگان آمار سال های 2002 و 2019 را از سوابق حذف نموده اند، اما سال های 2020 تا 2022 که تحت کنترل رویدادهای بسیار خاص و نادری بود، درنظر گرفته شده است. به حساب آوردن این رویدادها احتمالاً هرگونه روند منفی طولانی مدت در غلظت ازون را باطل می کرد.

سوراخ ازون در سال 2002 به طور غیرمعمولی کوچک بود، اما این داده ها از تجزیه وتحلیل مطالعه نو حذف شده است.

سولومون و جاکر معتقدند که دوره زمانی تحلیل شده در مطالعه نو بسیار کوتاه است و با افزایش اهمیت رویدادهای نادر سال های اخیر، نتایج اشتباهی به دست آمده است. علاوه بر این، سولومون می گوید مطالعه نو فقط بر غلظت ازون در قلب سوراخ ازون جنوبگان تمرکز می نماید و با نپرداختن به سطوح غلظت وسیع تر ازون، کل ماجرا را بیان نمی نماید. او می افزاید این مطالعه بدون ارائه هیچ مدرکی از چگونگی تأثیر غلظت های مرکزی بر غلظت وسیع تر ازون، اطلاعات کمی برای پیگیری به وسیله سایر محققان ارائه می نماید.

به اعتقاد سولومون، زمان خاص آنالیز داده های سوراخ ازون در سال نیز مشکل ساز است. محققان روی داده های اکتبر و نوامبر تمرکز کردند، زمانی که سوراخ های ازون تحت تأثیر مجموعه گسترده ای از عوامل به حداکثر مقدار می رسد. سولومون می گوید اگر تیم قصد داشت روند بهبود ازون را مطالعه کند، استفاده از داده های ماه سپتامبر برای مقایسه مناسب تر بود.

در نتیجه، محققان می گویند به علت این نادیده گرفتن ها و حذف ها، برای استنباط روند بازیابی و بهبود لایه ازون نمی توان به این مقاله اعتماد کرد.

227227