تفال به حافظ امروز دوشنبه 12 دی ماه 1401 - گالری ابزار زیبا

به گزارش گالری ابزار زیبا، فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.

به چشم نموده ام ابروی ماه سیمایی

خیال سبزخطی نقش بسته ام جایی

امید هست که منشور عشقبازی من

از آن کمانچه ابرو رسد به طغرایی

سرم ز دست بشد چشم از انتظار بسوخت

در آرزوی سر و چشم مجلس آرایی

مکدر است دل آتش به خرقه خواهم زد

بیا ببین که کرا می نماید تماشایی

به روز واقعه تابوت ما ز سرو کنید

که می رویم به داغ بلندبالایی

زمام دل به کسی داده ام من درویش

که نیستش به کس از تاج و تخت پروایی

در آن مقام که خوبان ز غمزه تیغ زنند

عجب مدار سری اوفتاده در پایی

مرا که از رخ او ماه در شبستان است

کجا بود به فروغ ستاره پروایی

فراق و وصل چه باشد رضای دوست طلب

که حیف باشد از او غیر او تمنایی

درر ز شوق برآرند ماهیان به نثار

اگر سفینه حافظ رسد به دریایی

توضیح لغت: منشور عشقبازی: فرمان مهرورزی

تفسیر عرفانی:

هر آن کس که دل در گرو معشوق ببندد و به چیزی به جز او نیندیشد، منتهای آرزویش باید جلب رضایت دوست باشد؛ چرا که هر کس جز آن را طلب کند، از زندگی اش بهره ای نخواهد برد.

تعبیر غزل:

کاری را در پیش گرفته ای که احتیاج به مشورت با فردی با تجربه دارد. در پی چنین فردی باش. رندگی مجالی کوتاه است و فرصت اشتباه کردن اندک است. سعی کن از این لحظات کمال استفاده را ببری. در غیر این صورت باید منتظر شنیدن خبر های ناخوشایند باشی.