والیبال آینه تمام نمای نگاه خیابانی مدیران به موفقیت ها

به گزارش گالری ابزار زیبا، چرا موفقیت های بزرگ والیبال به اندازه یک پیروزی کوچک و معمولی فوتبال برای مسئولان ورزش کشور اهمیت ندارد؟ این شاید سؤال خیلی از ورزش دوستان کشورمان باشد که پس از موفقیت های فوق العاده والیبال که به صعود به مرحله نهایی لیگ ملت ها منجر شده است.

والیبال آینه تمام نمای نگاه خیابانی مدیران به موفقیت ها

به گزارش گروه رسانه های گالری ابزار زیبا، چرا موفقیت های بزرگ والیبال به اندازه یک پیروزی کوچک و معمولی فوتبال برای مسئولان ورزش کشور اهمیت ندارد؟ این شاید سؤال خیلی از ورزش دوستان کشورمان باشد که پس از موفقیت های فوق العاده والیبال که به صعود به مرحله نهایی لیگ ملت ها منجر شده است، از خودشان می پرسند، به خصوص با مقایسه ای بین ذوق زدگی مسئولان ورزش از پیروزی های قابل پیش بینی فوتبال در جام ملت های آسیا که سال گذشته در امارات برگزار گردید و بی توجهی های آن ها به نتایج فوق العاده ای که والیبالی ها در بین غول های والیبال دنیا گرفته اند، چنین سؤالی را در اذهان عمومی به وجود آورده که چرا باید چنین رویکردی در ورزش کشور حاکم باشد، رویکردی که فاقد تشخیص نگاه اهم و فی الاهم است.

در اینکه فوتبال یک صنعت پولساز در ورزش دنیاست و طرفداران بی شماری دارد، تردیدی وجود ندارد. با توجه به همین فراگیری فوتبال است که این رشته توانسته بیشترین اسپانسر ها و حامیان مالی را در سطح دنیا به سمت خود جلب و بیشترین بیننده تلویزیونی را داشته باشد. در ایران نیز بدیهی است که یک موفقیت کوچک فوتبال از تیم های باشگاهی گرفته تا تیم ملی در سطح جامعه نسبت به طلایی شدن یک ورزشکار منهای فوتبالی در المپیک بازخورد های بیشتری داشته باشد، هرچند اگر از نظر کیفی به این موفقیت ها نگاه کنیم، قطعاً کفه ترازو به سمت طلای المپیک سنگین تر خواهد بود. با این حال در جامعه ایران مانند دیگر کشور های دنیا این قدرت و جذبه فوتبال است که سبب می گردد برای صعود فوتبال به جام دنیای به خیابان ها بریزند، اما برای طلای المپیک و دنیای یک ورزشکار غیرفوتبالی تنها به یک احساس غرور و لبخند بسنده نمایند.

با این حال، این نوع نگاه و برخورد با موفقیت ها نباید به سطح کلان مدیریتی ورزش کشور که تصمیم گیری برای کل ورزش ایران را برعهده دارد، تسری پیدا کند. اگر وزیر ورزش یا دیگر متولیان ورزش هم با نگاهی مانند سطح جامعه بخواهند برای ورزش تصمیم بگیرند و نسخه بپیچند، با شرایطی روبه رو خواهیم شد که نمونه عینی آن را می توانیم در نوع دیده شدن موفقیت های انگشت شمار فوتبالی ها و افتخارآفرینی های بزرگ این روز های والیبالی ها ببینیم. همان طور که برای پیروزی های والیبال مقابل غول های دنیا، مردم به خیابان ها نمی آیند، مسئولان ورزش هم با چنین نگاه خیابانی و توده ای که برگرفته از سطح جامعه است، بزرگی کار والیبال را نمی بینند و از کنار موفقیت بزرگ والیبال که بعد از پنج سال تکرار شده است، بدون کمترین هیجان زدگی عبور می نمایند، طوری که چنین نتیجه ای یک نتیجه عادی و معمولی است که هر سال به دست می آید و سال جاری هم تکرار شده است!

مقایسه ای گذرا بین نوع واکنش وزارت ورزشی ها به نتایج فوتبال در جام ملت ها و والیبال در لیگ ملت ها به خوبی گویای نوع نگاه حاکم بر سیستم تصمیم گیرنده ورزش کشور است. در حالی دولت پس از چند برد معمولی فوتبال در امارات، محمدرضا داورزنی، معاون وزیر ورزش را با یک چمدان حاوی 600 هزار یورو پاداش برای فوتبالی ها راهی ابوظبی می نماید که برای نتایج خیره نماینده والیبال که با فوتبال قابل مقایسه نیست، چنین آستین هایی بالا زده نمی گردد. البته موضوع بحث پاداش نیست، بلکه تنها معین کردن نوع نگاه حاکم بر سیستم مدیریتی ورزش کشور است، نگاهی که با تصمیم های پوپولیستی و برگرفته از واکنش های خیابانی با تصمیمات هزینه زا، آن هم در شرایط سخت مالی کشور به دنبال دریافت عکس یادگاری بیشتر با فوتبالی ها و محبوب شدن روی سکوهاست!

این در شرایطی است که متولیان ورزش با توجه به اینکه مسئول کل ورزش ایران و نه یک رشته ورزشی خاص هستند، نوع نگاه سیطره یافته بر تصمیمات و عملکردشان نباید برگرفته از میزان کمیت هیجان زدگی سطح جامعه از یک نتیجه و یک رشته ورزشی باشد. وزارت ورزش به عنوان متولی کل ورزش کشور باید نگاه یکسانی به همه رشته ها داشته باشد و موفقیت های قهرمانان کشورمان را که با سخت ترین شرایط به دست می آید، بر اساس کیفیت موفقیت و نه جشن های خیابانی مردم بسنجد.

بدیهی است که متولیان ورزش موظفند با چنین نگاهی با توجه به جایگاهشان، نگاه متوازنی به کارنامه رشته های مختلف ورزشی داشته باشند و این طور نباشد که برای هر پیروزی فوتبال، پیغام تبریک و چمدان پاداش بفرستند، اما اهمیت افتخارآفرینی های دیگر رشته ها مانند عملکرد این هفته های والیبال را نبینند. همین رویکرد تبعیض آمیز و برگرفته از سطح خیابان سبب شده فاصله وزارت ورزش و قهرمانان منهای فوتبالی روزبه روز که می گذرد بیشتر گردد. بدیهی است مسئولان ورزش باید با بالا آوردن سطح نگاهشان در تصمیم گیری ها از خیابان به کیفیت و اهمیت موفقیتی که کسب شده، اجازه ندهند با دلسرد شدن ورزشکاران منهای فوتبالی، ورزش کشورمان از تداوم افتخارآفرینی هایشان در میادین دنیای و المپیک محروم گردد.

منبع: روزنامه جوان

بازگشت به صفحه رسانهها

منبع: خبرگزاری تسنیم

به "والیبال آینه تمام نمای نگاه خیابانی مدیران به موفقیت ها" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "والیبال آینه تمام نمای نگاه خیابانی مدیران به موفقیت ها"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید